20 de maig, 2012

RESIGNACió?

En la presentació del seu llibre DARSE A LA LECTURA, ( rba) Angel Gabilondo deia "que feia l'amor amb les paraules". Deia també, que la lectura és un acte que ens produeix transformacions personals, que ens permet compendre a l'altre. Compendre a l'altre per a modificar-se i entendre'l.

Un llibre fantàstic sobre la rebelia que recordo  al blog per recollir , de nou, les paraules de Gabilondo a un article   NADA de RESIGNACiÓN  ( El País)  :  La resignación no es muy recomendable. Ni siquiera ante lo inevitable. Incluso en esos casos caben otras actitudes de menos claudicación. La asunción de determinadas situaciones no significa, sin más su aceptación. Menos aún, claro está, cuando se nos convoca a una actitud de pasivo reconocimiento, de que no hay mas caminos, ni otras soluciones, ni nada diferente que hacer o cuando calificamos o disfrazamos de imposible que ocurra otra cosa. No digamos si para ello reclamamos y aducimos lo pasado como ya inevitablemente pasado y nos amparamos en ello. Pero no hemos de olvidar que el pasado se puede escribir y reescribir de verdad. Y conocemos que algo de eso es lo que denominamos historia. Y se puede comprender y los hechos se pueden tramar de una u otra forma. Así que no es que no hayan ocurrido, pero ni siquiera en tal caso lo recomendable ante ellos es la rendición a una sola e impuesta lectura. Reconocerlos no es aceptar una única narración, un único relato.